ارزيابي NIMSAD از فرايند يكپارچه منطقي

این متن انگلیسی به همراه ترجمه می باشد شامل 21 صفحه 

·مقدمه

·عنصر1: وضعيت مسئله

·عنصر2: روش شناسي كاربر (حل كننده مشكل يا مسئله)

·عنصر 3، مرحله1: درك وضعيت

·عنصر3، مرحله2: انجام تشخيص

·عنصر 3، مرحله3: تعريف كردن طرح كلي تشخيص

·عنصر3، مرحله4: تعريف كردن مسائل

·عنصر3، مرحله5: استنتاج يك سيستم فكري

·عنصر3، مرحله6: انجام طراحي مصنوعي/منطقي

·عنصر3، مرحله7: انجام طراحي فيزيكي

·عنصر3، مرحله8: اجراي طرح

·عنصر4: ارزيابي

·خلاصه

مقدمه:

فرايند يكپارچه منطقي (RUP) يك اسلوب سيستمهاي اطلاعاتي است كه امروزه در وسيع‏ترين حالت استفاده مي‏شود. طراحان اصلي آن سه نفر هستند به نامهاي ايوار ياكوبس، جرادي بوچ و جيمز رامبو، كه همچنين زبان نمونه‏سازي يكپارچه را هم طرح كرده‏اند. اين فرايند اساساً مبتني بر خط مشي (روش) اريكسون، ابجكتوري و خط مشي منطقي (عقلاني) است كه در سال 1995 با فرايند ابجكتوري منطقي تركيب شدند. زبان مدل سازي (نمونه‏سازي) يكپارچه به همراه تجربه‏اي از شركت Rational، فرايند يكپارچه منطقي را تشكيل داد.

فرايند يكپارچه يك فرايند توسعه نرم‏افزاري است كه مجموعه‏اي است از فعاليتهاي مورد نياز براي تبديل نيازمنديهاي كاربران به يك سيستم نرم‏افزاري، اما به عنوان يك چارچوب كلي فرايند هم ديده مي‏شود كه مي‏تواند براي مقاصد مختلف، اختصاصي شود.

سه وجه فرايند يكپارچه عبارتند از:

- حالت كاربري(استفاده)- مورد - حالت متمركز بر ساختار

- و افزايشي

مراحل اصلي براي يك پروژه RUP با توجه به [2 ] عبارتند از:

×گرد هم آوريد تيم (گروه) را

×تصميم بگيريد كه كدام سيستم بنا خواهد شد (ظاهراً انتخاب ديگري به جز بناي يك سيستم وجود ندارد)؛

×يك مدل استفاده- مورد و يك مدل اوليه UI را بنا كنيد؛

×از توسعه‏هاي فرايند UML براي بناي يك مدل تحليل هدف استفاده كنيد؛

×از جنبه‏هاي ديگر متداول UML براي دياگرامهاي طراحي، دسته‏بندي، حالت و مرحله و نظاير اينها استفاده كنيد؛

×در حين اختصاص دسته‏ها به واحدها و بسته‏ها، به معماري آنها توجه دقيق كنيد؛

×طرح خود را به وسيله مدل استفاده- مورد آزمايش كنيد اين كار نتايج عالي را خواهد داد؛

×طرح را به عمل درآوريد.

عنصر1: وضعيت مسئله:

اين روش شناسي به مفهوم، مرتبط است. اين امر به خصوص در دو جريان كاري اصلي يعني نيازمنديها و تحليل، كه مهمترين عوامل در فاز اول (شروع، جزئيات) هستند، ديده مي‏شود اما همه اينها در طول فرايند قرار دارند به خاطر طبيعت ذاتي آن.

همانگونه كه گفته شد: فرايند يكپارچه يك فرايند پيش رونده از طريق سيستم استفاده- مورد مي‏باشد. يعني تمام فرايند توسط مسيري كه كاربر با سيستم تعامل مي‏كند، كنترل مي‏شود. هر مدل ايجاد شده مي‏تواند نشاني از يك مورد استفاده را داشته باشد. اينكه فرايند يكپارچه بر معماري متمركز است بدين معناست كه از ابتداي شروع فرايند تاكيد شديدي بر معماري سيستمهاي اطلاعاتي وجود دارد. اين شامل سخت‏افزار و چارچوبهاي مورد استفاده و نيز گسترش و زبانهاي برنامه‏نويسي هم مي‏شود.

علاوه براين دو مفهوم اختياري در جريان كاري «نيازمنديها» وجود دارد كه تسلط يافتن بر محيط كاري تجاري را پشتيباني مي‏كند:

×مدل قلمرو: يك دياگرام دسته UML كه مهمترين انواع اهداف را در زمينه سيستم، به دست مي‏آورد.

×مدل تجاري: تكنيك درك فرايندهاي تجاري يك سازمان.

اين مدل يك مدل تجاري را شبيه مدل كاربري- مورد براي سيستم نرم‏افزاري از منظر استفاده (كاربري) و طرح‏هاي كلي ارائه مي‏كند كه چگونه براي كاربران خود، ارزش (بهاء) مي‏آفريند. همچنين يك مدل هدف تجاري دارد كه نهادهاي تجاري را همانند مدل قلمرو، تشريح مي‏كند.

اما جدا از آنچه درباره وضعيت مسئله گفته شد، اين يك روش پوزيتوسيستمي (مثبت گرايي) است. به نظر مي‏رسد كه فقط با مشخصات سيستم مرتبط است. RUP هيچ چيزي براي گفتن درباره نيازمنديهاي تجاري يا مدل‏سازي فرايند تجارت ندارد به جز اينكه موارد كاربري كافي هستند.